Güleçler Köyü Pervari’ye 6 km uzaklıkta olup,yerleşim itibari ile,tarihi çok eskilere dayanmaktadır.Köy, Pervari-Siirt anayolundan 500 m aşağıya kurulmuştur.Köyümüz ilçenin güneybatısına düşmektedir.Denizden yüksekliği 1400 m’dir.Köyün yukarı kesiminde Pervari,batısında Narsuyu ve Ayvalıbağ köyleri bulunmaktadır.
2004 nüfus sayımına göre köyün nüfusu 1250 civarındadır.Köyün yeri ve etrafı sarp arazidir.köyde hiç düzlük yoktur.Köyün gençleri tarafından bir top sahası oluşturulması sosyalleşmeye katkıda bulunmuştur.Köyde hane sayısı 185 kadar olup genelde tek katlı kerpiç evlerde barınılmaktadır.Taşla yapılan ve toprakla sıvanan bu yapıların damları düzdür.Çatılama sistemi yoktur.Genelde evelerde ahır bulunmaktadır.Halkın giyim tarzı bölgenin geleneksel kıyafetlerine uygundur.Genç neslin kıyafetlerinde değişiklik görülmektedir.Köye gelen elektrik ulusal ağdan sağlanmaktadır.Nadiren elektrik kesintileri olmaktadır.Köyde telefon hattı vardır.Köy,Turkcell ve Avea GSM şebekelerinin kapsama alanındadır.
Köyde okuma-yazma oranı çok düşüktür.Köyde lise mezunu yalnızca 1 kişi vardır.Okulumuz köy mezarlığının yanında iki mahalle arasındadır.Okulumuzun faaliyete açılışı 1954 yılına dayanmaktadır.Okulumuz bu tarihten itibaren 2 derslikli eski okul binasında birleştirilmiş sınıflı ilköğretim okulu olarak eğitim öğretim hizmetlerine aralıksız devam etmiş;2008 yılında ise yeni yapılan 5 derslikli okul binasına taşınarak müstakil sınıflı 8 yıllık kesintisiz eğitime geçilmiştir.Okulumuz bir taşıma merkezidir.
Köyümüzde bir sağlık ocağı olmadığından ;halk,sağlık kontrolleri için Pervari Devlet Hastanesi’ne gitmektedir.
Köyde su şebekesi vardır.Köylü su ihtiyacını evine gelen şebekeden karşılamaktadır.Önceleri köyde su taşıma işini kadınlar, kızlar ve çocuklar yapmakta iken köyün üst kısmına bir su deposu yapılması ile söz konusu durum geçmişte kalmıştır.Köyde kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır.Kimi evlerin atık suları yollara akmakta;bu da hastalıklara neden olmaktadır.
Köyün geçim kaynakları; hayvancılık,bahçe ürünleri,tarla ürünleri ve koruculuktur.Ayrıca çok az miktarda arıcılık yapılmaktadır.Fıstık üretimi son zamanlarda çoğalmıştır.Bahçe ürünleri,elma,armut,ceviz,üzüm,nar ve ayvadır.Tarla ürünleri buğday ve arpadır.Hayvancılıkta ise büyük baş,küçük baş ve kümes hayvanları beslenmektedir.
Köyde, veresiye sistemi ile çalışan üç bakkal bulunmaktadır. Mahsul zamanına ve ayın 15’lerine göre borçlar ödenmektedir.Bakkallar halkın temel ihtiyaçların ı karşılayacak düzeydedir.Köyde bir tane marangoz,bir tane demirci,bir tane camcı ve iki tane değirmen bulunmaktadır.Köyde ısınmak amacıyla elektrik ve odun sobası tercih edilmektedir.Yakacak olarak kullanılan meşe odunu uzak tepelerden taşınmaktadır.Kömür yardımı yapılmaktadır.
Köyün Pervari’ye ulaşımı diğer köylere nazaran daha kolaydır.Köy dolmuşu sabah ve akşam olmak üzere ikişer sefer yapmaktadır.Köy yolu tek hat üzerinden olup kışın ulaşım zorlaşmaktadır.
Köyden dışarıya doğru yüksek oranda göç yaşanmaktadır.Özellikle Adana,Mersin,Manisa,Gaziantep ve İstanbul’adır.Genel olarak birkaç aylığına çalışıp geri dönmektedirler.Ailelerini yanlarında götürmeyip köyde bırakmaktadırlar.Göç nedeni ile köyden Mersin,Adana ve Gaziantep’e transitlerle direkt seferler yapılmaktadır.